BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Fog view


Fog view
Originally uploaded by Wasias

Ταξίδι στην ομίχλη
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Θόλωσαν τον καθρέφτη
οι υδρατμοί
Οι γραμμές απροσδιόριστες
Τα αντικείμενα διαχέονται
στον χώρο
Θολά τα πρόσωπα
ομιχλώδη
Σαν επιβάτες που διαβαίνουν
την Αχερουσία λίμνη

Μ’ αρέσει να κοιτάζω
το πρόσωπό μου
Στον θολό καθρέφτη,
Θολώνει κι αυτό
σαν τις αναμνήσεις μου
Μου αρέσει να ταξιδεύω
στην ομίχλη
Ξεχνώ τις χαρακιές
στα μάγουλα,
που όργωσαν τα χρόνια
Προσπερνώ τις χαράδρες,
που έσκαψαν τα ποτάμια
των δακρύων μου

Το θολό τώρα αναζητώ
Όπως το διαυγές αναζητούσα
κάποτε
Μου αρέσουν τα ομιχλώδη
όνειρα
Και οι στόχοι οι θολοί,
οι ασαφείς
Των καλουπιών δραπέτες
να κυνηγάνε το ανέφικτο.

Δεν μου αρέσει πια το εφικτό,
ασφυκτιώ στα όριά του.
Όμως έχω ανάγκη τα όρια
και τους κοντινούς ορίζοντες
Για να δραπετεύω
Έχω ανάγκη τις δραπετεύσεις
και τα ταξίδια στην ομίχλη
Για να μην φαίνονται τα τείχη
που έχτισε γύρω μου η ζωή
Για να απαλύνεται η μοναξιά,
από τις παρέες των φαντασμάτων
Και των ψυχών
που ψάχνουν το δρόμο
Για τον Αχέροντα

Στις λαμπερές λέξεις βρίσκουν
στολίδια, οι ποιητές
Και στα νοήματα τα ομιχλώδη
την ελευθερία
Με στίχους ελεύθερους, ασαφείς
αμφίσημους
Τη φαντασία αφήνουν να καλπάσει
αχαλίνωτη
Στα λιβάδια της ποίησης
Απολαμβάνοντας την ψευδαίσθηση,
της αθανασίας

Θολό και ομιχλώδες το όραμα
που σας δίνω,
Όμως εσείς φυλάξτε το
Ίσως κάποια μέρα να έχετε ανάγκη
τους θολούς ορίζοντές των ποιημάτων.


14 Σεπτεμβρίου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

godforsaken


godforsaken
Originally uploaded by Wasias
Ἑνὸς λεπτοῦ σιγή

Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπά σας
κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά,
ἕναν ὦμο ν᾿ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας,
ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή σας,

κοκκινίσατε ἄραγε γιὰ τὴν τόση εὐτυχία σας,
ἔστω καὶ μία φορά;
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους;

(ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Ἀνυπεράσπιστος Καημός»)

Ντῖνος Χριστιανόπουλος - Ποιήματα

Ντῖνος Χριστιανόπουλος (γεν. 1931): ψευδώνυμο τοῦ Κωνσταντίνου Δημητριάδη.
Ποιητής, πεζογράφος, φιλόλογος καὶ κριτικὸς ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη.

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Angel face


Angel face
Originally uploaded by Wasias


Πλησιάζουν Χριστούγεννα

του Ανέστη Πεταλίδη



Πλησιάζουν Χριστούγεννα...

Αντίλαλοι οδύνης,

φήμες πολέμων

και ήχοι όπλων,

θολώνουν τα τζάμια της καρδιάς μου.

Πλησιάζουν Χριστούγεννα...

Ονειρεύομαι τη γέννηση

γεμίζω από τους ύμνους των αγγέλων.

"Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη..."

Πλησιάζουν Χριστούγεννα�

Γίνομαι φάτνη

γεννώ την αυγή στην πλάση,

φουντώνει η αγάπη

κι ανθίζει το χαμόγελο του πατέρα!

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Good morning


Good morning
Originally uploaded by Wasias
Ἡ ὁμίχλη

Ἡ ὁμίχλη βρίθει
Ἀπὸ ἀνεμῶνες

Κοίτα τὰ κλαριὰ
Τί λίμνη
Τί ἀνυπόμονη καρδιὰ
Βλέπε μέσα
Στὴ σωστὴ σταγόνα
Ποιὰ φόρα
Παίρνει τὸ παιδὶ
Ποιὰ νάρκη
Ἡ γυναῖκα

Γιῶργος Σαραντάρης - Ποιήματα

Γιῶργος Σαραντάρης (Κωνσταντινούπολη 1908 - Ἀθήνα 1941):
ποιητής, φιλόσοφος καὶ δοκιμιογράφος.

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Ioannina by night


Ioannina by night
Originally uploaded by Wasias
Γεώργιος Δροσίνης

Νύχτα Χριστουγεννιάτικη

Ἀπὸ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ»,
ἔτος β’, τόμος τέταρτος, τεῦχος 45,
Χριστούγεννα 1949.


Τὴν ἅγια νύχτα τή Χριστουγεννιάτικη
λυγοῦν τὰ πόδια
καὶ προσκυνοῦν γονατιστὰ τὴ φάτνη τους
τ’ ἄδολα βώδια.

Κι' ὁ ζευγολάτης ξάγρυπνος θωρώντας τα
σταυροκοπιέται
καὶ λέει μὲ πίστη ἀπ' τῆς ψυχῆς τ’ ἀπόβαθα,
Χριστὸς γεννιέται!

Τὴν ἅγια νύχτα τὴ Χριστουγεννιάτικη
κάποιοι ποιμένες
ξυπνοῦν ἀπὸ φωνὲς ὕμνων μεσούρανες
στὴ γῆ σταλμένες.

Κι' ἀκούοντας τὰ Ὡσαννὰ ἀπ' ἀγγέλων στόματα
στὸ σκόρπιο ἀέρα,
τὰ διαλαλοῦν σὲ χειμαδιὰ λιοφώτιστα
μὲ τὴ φλογέρα.

Τὴν ἅγια νύχτα τὴ Χριστουγεννιάτικη
—ποιὸς δὲν τὸ ξέρει; —
τῶν Μάγων κάθε χρόνο τὰ μεσάνυχτα
λάμπει τ' ἀστέρι.

Κι’ ὅποιος τὸ βρεῖ μέσ’ στ' ἄλλα ἀστέρια ἀνάμεσα
καὶ δὲν τὸ χάσει
σὲ μιὰ ἄλλη Βηθλεὲμ ἀκολουθῶντας το
μπορεῖ νὰ φτάσει.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

escape lines


escape lines
Originally uploaded by Wasias
.Και ο Θεός χαμογέλασε....και ο άνθρωπος χαμογελούσε!!!Και ο άνθρωπος έχτιζε παλάτια για να στεγάσουν τη δίποδη κουταμάρα του, έχτιζε ναούς για να λατρεύουν τη ματαιότητά του, έχτιζε ομοιώματά του για να έχουν απογόνους οι αλυσίδες του μυαλού του............το ακρογιάλι της σιωπής ... ρουμπαγιάτ για τη θάλασσα και η δική μου η μοναξιά...Είναι περίεργος τελικά ο λόγος της ψυχής....όταν οι δρόμοι σε τρέχουν επάνω στο αδίστακτο μονοπάτι της σιωπής.........

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Greek dancers


Greek dancers
Originally uploaded by Wasias
Η ιστορία της Καππαδοκίας ανάγεται στη νεολιθική εποχή γεγονός που αποδεικνύεται από μία τοιχογραφία του 6.200 πΧ η οποία θεωρείται η αρχαιότερη του κόσμου και απεικονίζει, μπροστά, τα σπίτια της περιοχής Τσατάλχογιούκ και πίσω το ηφαίστειο του Χασάνταγι να βγάζει λάβα και καπνούς.

Κατά την 5η και 4η χιλιετία πΧ στην περιοχή υπήρχαν πολλά μικρά βασίλεια ενώ το 2.300 πΧ 17 βασιλείς της περιοχής ένωσαν τις δυνάμεις τους ενάντια στον βασιλιά των Ασσυρίων Ναρμασιν.

Όντας λίκνο ενός από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς της αρχαιότητας , του πολιτισμού των Χετταίων, οι οποίοι άρχισαν να εγκαθίστανται εκεί στις αρχές του 2.000 πΧ, η περιοχή της Καππαδοκίας φέρει ακόμη ανάγλυφα τα ίχνη του σε επιγραφές που βρέθηκαν.

Μετά την κατάρρευση των Χετταίων η Καππαδοκία πέρασε διαδοχικά στα χέρια των Φρύγων, των Λυδίων, των Περσών, των Μακεδόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, της δυναστεία των Αριαραθών και των Ρωμαίων.

Το 17 μΧ έγινε ρωμαϊκή επαρχία και ολοκληρώθηκε ο εξελληνισμός της
περιοχής που είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα. Στα πρώτα χρόνια πρωτεύουσα της Καππαδοκίας έγινε η Καισάρεια, που παλαιότερα ονομαζόταν Μάζακα, αργότερα Ευσέβεια και σήμερα Κάισερι. Η Καισάρεια έγινε μία από τις σπουδαιότερες εκκλησίες και μητροπόλεις του Χριστιανισμού κατά τον 3ο και 4ο αιώνα.

Οι μεγάλοι πατέρες της εκκλησίας, ο επίσκοπος Καισαρείας Φιρμιλιανός, ο
επίσκοπος Νεοκαισάρειας Γρηγόριος ο Θαυματουργός, ο Λεόντιος και ο
Ευσέβειος Καισαρείας, ο Βασίλειος ο Μέγας , ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός και
ο Γρηγόριος ο Νύσσης δόξασαν την Καππαδοκία. Τον 4ο αιώνα οι χριστιανοί
δημιούργησαν είτε μέσα σε φυσικές σπηλιές είτε λαξεύοντας τα βράχια
χιλιάδες εκκλησίες και ολόκληρα μοναστηριακά συγκροτήματα.

Στην εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου η Καππαδοκία μαζί με τον Πόντο
έγινε ξεχωριστό κράτος με βασιλιά τον ανιψιό του Αννιβαλιανό. Μετά το
θάνατο του Μεγάλου Κωνσταντίνου ο Αννιβαλιανός φονεύτηκε και η Καππαδοκία έγινε επαρχία του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους. Η περιοχή δέχτηκε επιδρομές των Περσών του κράτους των Σασσανιδών, από τους Γότθους που κατέβαιναν από τον Πόντο και αργότερα από τους Ισαύρους .

Τον 7ο αιώνα η Καππαδοκία υπέκυψε στην επιδρομή των Περσών ενώ στη συνέχεια και μέχρι τον 11ο αιώνα δέχτηκε παροδικές αλλά καταστρεπτικές επιδρομές των Αράβων.

Οι συνεχείς επιδρομές που δεχόταν η περιοχή ανάγκασε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, στην οποία ανήκε, να λάβει μέτρα χτίζοντας αναρίθμητα τείχη, και εφαρμόζοντας ένα μοναδικό σύστημα μυστικής επικοινωνίας. Χάρη στο σύστημα αυτό που βασιζόταν σε φωτεινά σήματα και λειτουργούσε σαν είδος τηλεγράφου οι κάτοικοι της περιοχής μπορούσαν μέσα σε μία ώρα να διαβιβάσουν στην Κωνσταντινούπολη το μήνυμα ότι πλησιάζουν εχθροί. Στην ύστατη προσπάθεια σωτηρίας από τους επιδρομής οι άνθρωποι κατέφευγαν σε υπόγειες πόλεις.

Να σημειωθεί ότι ο βυζαντινός στρατηγός Νικηφόρος Φωκάς και μετέπειτα
αυτοκράτορας είχε γεννηθεί στην Καππαδοκία. Μάλιστα με αφορμή την επίσκεψή του στην Καππαδοκία οικοδομήθηκε η εκκλησία Buyuk Guvercύnlύk (Μεγάλου Περιστερώνα) του Τσαβουσίν.

Στα τέλη του 11ου αιώνα οι Σελτζούκοι σουλτάνοι της Περσίας υπέταξαν την Καππαδοκία στο κράτος τους. Εκείνα τα χρόνια με τη διαίρεση του μεγάλου περσικού κράτους προέκυψε το Σελτσουκικό κράτος του Ικονίου.

Όταν στα τέλη του 13ου αιώνα διαλύθηκε το κράτος των Σελτζούκων οι
διάφορες επαρχίες της Καππαδοκίας πέρασαν στα χέρια τοπικών δυναστειών ενώ μέρος της υπέκυψε στη δυναστεία του κράτους Καραμάν το οποίο καταλύθηκε από τους Οθωμανούς λίγα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Έκτοτε η Καππαδοκία παρέμεινε στα χέρια των Οθωμανών και σήμερα ανήκει στην Τουρκία.



Από τα πρώτα κιόλας χρόνια του Χριστιανισμού δημιουργήθηκαν στην περιοχή ολόκληρα μοναστηριακά συγκροτήματα στα βράχια που βρίσκονται ανάμεσα στις κοιλάδες Ιχλάρα και Μπελίσιραμα (Περίστρεμμα). Οι πρώτοι χριστιανοί φαίνεται ότι επέλεξαν αυτή τη δύσβατη περιοχή για να προστατευτούν από τους διώκτες τους.

Ανάμεσα στον 7ο και 8ο αιώνα μ.Χ λαξεύτηκαν εκκλησίες στα βράχια ανάμεσα στις δύο κοιλάδες και διακοσμήθηκαν με τοιχογραφίες.

Την εποχή της εικονομαχίας, μεταξύ του 726 και 843 μ.Χ οι τοιχογραφίες
αυτές υπέστησαν μεγάλες καταστροφές με αποτέλεσμα η Καππαδοκία να έχει μείνει μόνο με τις λαξευτές μονές και εκκλησίες.

Από τις αρχαιότερες εκκλησίες της περιοχής είναι αυτή του Αγίου Δανιήλ που χρονολογείται στον 6ο αιώνα μ.Χ. Πρόκειται για ένα σταυροειδή ναό που στον κεντρικό του τρούλο απεικονίζεται η Ανάληψη του Ιησού . Στο δυτικό μέρος της εκκλησίας σώζεται τμήμα της απεικόνισης του Αγίου Δανιήλ και μορφής λέοντος.


Όμως ο ναός του Αγίου Δανιήλ δεν είναι ο μόνος που σώζεται στην περιοχή. Υπάρχει μεγάλος αριθμός εκκλησιών με πλούσιο διάκοσμο και τοιχογραφίες που απεικονίζουν σκηνές από τον Ευαγγελισμό, τη Γέννηση, τους Τρεις Μάγους με τα δώρα και άλλες θρησκευτικές παραστάσεις που δυστυχώς βρίσκονται σε κακή κατάσταση εξ' αιτίας των φθορών που προξένησε όχι τόσο το πέρασμα των χρόνων αλλά το ανθρώπινο χέρι είτε λόγω θρησκευτικού φανατισμού είτε λόγω άγνοιας.

Βέβαια η Τουρκία αρχίζει να ανακαλύπτει τον πλούτο τής ορθόδοξης παράδοσης στα εδάφη της και κινούμενη από το τουριστικό ενδιαφέρον προχωρά σε αναστηλώσεις ναών και μοναστηριών.



Εκείνο που προκαλεί κακή εντύπωση στον Έλληνα επισκέπτη είναι ότι όλες σχεδόν οι εκκλησίες αναφέρονται με τουρκικά ονόματα χωρίς καν να υπάρχει στις επεξηγηματικές πινακίδες το ελληνικό όνομα που έφεραν στο παρελθόν.

Στις σημαντικότερες εκκλησίες της περιοχής είναι η Pοrenli Seki Klise, η Εκκλησία των Φιδιών (Yύlanlύ Klise) , Eπritaώ Klise.

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Nuts on fire


Nuts on fire
Originally uploaded by Wasias

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

fly away


fly away
Originally uploaded by Wasias
Το τραγούδι της λίμνης
Στίχοι: Αρλέτα
Μουσική: Ελένη Καραΐνδρου
Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα
Άλλες ερμηνείες: Χορωδία || Τάνια Τσανακλίδου

Μεσ' στο νερό ψάρι χρυσό γλιστράς
κι εγώ ψαράς με δίχτυ αδειανό
Θάλασσα εσύ κι εγώ ο ναυαγός σου
Στην αγκαλιά σου πεθαίνω και ζω

Είσαι νοτιάς κι εγώ πουλί χαμένο
Εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς
Είσαι βοριάς, παγώνεις τα φτερά μου
Κι ύστερα μ' ένα φιλί ψηλά με πας

Κρατάς εσύ τιμόνι και πανιά
Κι εγώ παιδί χαμένο μοναχό
Μάγισσα εσύ κι εγώ ακόλουθός σου
Χωρίς εσένα δεν ξέρω να ζω

Είσαι νοτιάς κι εγώ πουλί χαμένο
Εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς
Είσαι βοριάς, παγώνεις τα φτερά μου
Κι ύστερα μ' ένα φιλί ψηλά με πας

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

For my friends


For my friends
Originally uploaded by Wasias
Παρε με

Με μούρα και βατόμουρα μαβιά τριανταφυλλένια,
την πείνα μου να σβήσεις,
και στις σταγόνες που ξεστράτισαν στου στέρνου τις γωνιές,
πάρε με σαν παιδόπουλα, να κάνουμε βουτιές.

Χριστίνα Σαββατιανού - ποίηση
http://www.refene.com/poem/xrisab-p/xrisab-p-ix.htm

rainbow


rainbow
Originally uploaded by Wasias
Το ουράνιο τόξο σχηματιζόμενο από την αντεπίδραση των αντιθέτων στοιχείων του νερού που πέφτει με τις πύρινες ακτίνες του ήλιου, μπορεί να αντιπροσωπεύει την αντεπίδραση των δυνάμεων που δίνουν ζωή, οι οποίες ενώνονται για να δώσουν ένα φαινομενικά αρμονικό φάσμα φωτός -το ουράνιο τόξο- κάτι από τη φύση το τελειότερο και με τις ομορφότερες εικόνες, και ακόμη κάτι που είναι suis generis παροδικό και οπτική φαντασία. Νερό και φωτιά δεν μπορούν να συνυπάρξουν κοντά για πολύ καιρό. Η φωτιά του ήλιου ξεραίνει το νερό πάνω στη γη, κι επίσης αρκετό νερό θα σβήσει κάθε ηλιογέννητη φωτιά στη γη. [...] (από την εισαγωγή, Karl Orend)

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Keep walking


Keep walking
Originally uploaded by Wasias
Ο Ερωτόκριτος του Βιντσέντζου Κορνάρου

AΦΕΝΤΗΣ ΤΗΣ MΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Mε σπούδαν και με βιάν πολλήν επρόβαλε ως λιοντάρι
ο Aφέντης τση Mακεδονιάς, τ' όμορφο παλικάρι.
Ήτονε εικοσιενούς χρονού, όμορφος κοπελιάρης,
πολλά μεγάλης δύναμης, πολλά μεγάλης χάρης.
Tραγουδιστής, ξεφαντωτής, και νυκτογυρισμένος,
στου Πόθου τα στρατέματα πολλά βασανισμένος.
Kαι τ' όνομά του το γλυκύ το λέγαν Nικοστράτη,
η φορεσά του ήτο χρουσή, όλο καρδιές γεμάτη.
Eίχε κι αυτός στην κεφαλήν τσ' Aγάπης το σημάδι,
πολλώ' λογιών πουλιά νεκρά εκείτουνταν ομάδι,
κ' ένα Γεράκι ζωντανό στο δίκτυ μπερδεμένο,
με γράμματα που λέγασι πως είναι σκλαβωμένο·
"Πολλά πουλιά εκυνήγησα, και λέσι με Πετρίτη,
μα εδά εκομπώθηκα κ' εγώ, κ' επιάστηκα στο δίκτυ."

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

reflection feeling


reflection feeling
Originally uploaded by Wasias
Οι μικροί γαλαξίες

Πάνε κι έρχονται οι άνθρωποι πάνω στη γη.
Σταματάνε για λίγο, στέκονται ο ένας
αντίκρυ στον άλλο, μιλούν μεταξύ τους.
Έπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν
σαν πέτρες που βλέπονται.
Όμως, εσύ,
δε λόξεψες, βάδισες ίσα, προχώρησες
μες από μένα, κάτω απ’ τα τόξα μου,
όπως κι εγώ: προχώρησα ίσα, μες από σένα,
κάτω απ’ τα τόξα σου. Σταθήκαμε ο ένας μας μέσα στον άλλο, σα νάχαμε φτάσει.
Βλέποντας πάνω μας δυο κόσμους σε πλήρη
λάμψη και κίνηση, σαστίσαμε ακίνητοι
κάτω απ’ τη θέα τους -
Ήσουν νερό,
κατάκλυσες μέσα μου όλες τις στέρνες.
Ήσουνα φως, διαμοιράστηκες. Όλες
οι φλέβες μου έγιναν άξαφνα ένα
δίχτυ που λάμπει: στα πόδια, στα χέρια,
στο στήθος, στο μέτωπο.
Τ’ άστρα το βλέπουνε, ότι:
δυο δισεκατομμύρια μικροί γαλαξίες και πλέον κατοικούμε τη γη.
(Το βάθος του κόσμου, 1961)
Νικηφόρου Βρεττάκου (1913-1991).

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Good morning


Good morning
Originally uploaded by Wasias
K.Καβάφη
"Η Πόλις"
Είπες:"Θα πάγω σ'άλλη γη, θα πάγω σ'άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή.
Κ' ειν' η καρδιά μου-σα νεκρός-θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μείνει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα"
Καινούργιους τόπους δεν θα βρείς, δε θα βρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού-μη ελπίζεις-
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη τη μικρή, σ' όλην την γη την χάλασες.

Holly Mountain


Holly Mountain
Originally uploaded by Wasias
Κωνσταντίνος Καβάφης


Όσο μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

cross


cross
Originally uploaded by Wasias
«Απάνου στο Σταυρό καθώς αργόσβηνε

την πανάγια θρηνήσατε ομορφιά Του,

στα μαύρα η πλάση, η φύση, ο ήλιος ντύνονταν

στα μαύρα και οι καρδιές σας εδώ κάτου.

Την πέτρα όταν του τάφου Του συντρίβοντας,

ξαναφώτισε ο Κύριος τη χτίση,

είσαστε εσείς τα πιο ακριβά Του χτίσματα

που στάθηκε να πρωτοχαιρετήσει.

Θυγατέρες της Σιών, μοίρες ισάγγελες

τη δόξα του Κυρίου στεφανωμένες,

σας αγαπώ, γιατί όσο κι αν αγιάσατε,

μένετε πάντα ανθρώπινα πλασμένες...»

(«Οι θυγατέρες της Σιών»)
ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ

Horizon


Horizon
Originally uploaded by Wasias
Γιάννης Ρηγόπουλος:
Ποίηση: Οι ορίζοντες
.:Δημοσιεύτηκε στις 18/10/2006

Χρόνους είκοσι

Έκρυβε στα νερά

Τη δυναμίτιδα

Ξοφλούσε τις μέρες του

Στα πανηγύρια

Χορεύοντας με τις τραγουδίστριες

Παλικαράς κι αμέθυστος


Ώσπου

Μια ορφανή πεταλούδα του’μαθε

Πως πέρασε πια ο καιρός

Για το μεγάλο πυροφάνι



Έγινε βοσκός

Και χάθηκε στα βουνα

Stone flower


Stone flower
Originally uploaded by Wasias
Νοητή λάμψη
Κυανό διάστημα
Κάθαρση της ψυχής!
Σαν να 'λειψε ο επίγειος θόρυβος
Σαν να σταμάτησε η κακία της μνήμης
Καθαρό πάλλεται
Το καινούριο μας όνειρο
Μας τραβάει απ' το χέρι αόρατο χέρι
Όπου Γαλήνη γίνεται ο αθώος ουρανός
Όπου η Ψυχή ελέγχεται αναλλοίωτη.

Οδυσσέας Ελύτης

Ovation love.


Ovation love.
Originally uploaded by Wasias
Επίγραμμα

Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως

Πριν απ' τον Έρωτα έρωτας

Κι όταν σε πήρε το φιλί

Γυναίκα.

Οδυσσέας Ελύτης

On the road to the holly moyntain

ΤΟ ΣΚΟΡΠΙΟ ΑΙΜΑ

(Ελληνική απόδοση ΝΙΚΟΥ ΓΚΑΤΣΟΥ)


Σκαλί-σκαλί πάει ο Ιγνάθιο
το θάνατό του φορτωμένος.
Γύρευε να 'βρει την αυγή
μα πουθενά η αυγή δεν ήταν.
Γυρεύει τη σωστή θωριά του
και τ' όνειρό του αλλάζει δρόμο.
Γύρευε τ' όμορφο κορμί του
και βρήκε το χυμένο του αίμα.

Στιγμή δεν έκλεισε τα μάτια
που είδε τα κέρατα κοντά του,
όμως οι τρομερές μανάδες
ανασηκώσαν το κεφάλι.
Κι από το βοσκοτόπια πέρα
ήρθ' ένα μυστικό τραγούδι
που αγελαδάρηδες ομίχλης
τραγούδαγαν σε ουράνιους ταύρους.

Δεν είχε άρχοντα η Σεβίλλια
μπροστά του για να παραβγεί
ούτε σπαθί σαν το σπαθί του
ούτε καρδιά να 'ν' τόσο αληθινή.
Σαν ποταμός από λιοντάρια
η ξακουσμένη του αντρειοσύνη,
και σαν σε πέτρα σκαλισμένη
η στοχασιά του η μετρημένη.

Τώρα για πάντα πια κοιμάται.
Τώρα τα μούσκλια και τα χόρτα
με δάχτυλα που δε λαθεύουν
το άνθος ανοίγουν του μυαλού του.
Και το τραγουδιστό του αίμα
κυλάει σε βάλτους και λιβάδια,
γλιστράει στο σύγκρυο των κεράτων,
άψυχο στέκει στην ομίχλη,
σε βουβαλιών σκοντάφτει πόδια,
σα μια πλατιά, μια λυπημένη,
μια σκοτεινή γλώσσα, ώσπου τέλμα
να γίνει από αγωνία, πλάι
στον Γουαδαλκιβίρ των άστρων.
Φ.Γκαρθία Λόρκα

see-through door

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Reflection door