BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

cross


cross
Originally uploaded by Wasias
«Απάνου στο Σταυρό καθώς αργόσβηνε

την πανάγια θρηνήσατε ομορφιά Του,

στα μαύρα η πλάση, η φύση, ο ήλιος ντύνονταν

στα μαύρα και οι καρδιές σας εδώ κάτου.

Την πέτρα όταν του τάφου Του συντρίβοντας,

ξαναφώτισε ο Κύριος τη χτίση,

είσαστε εσείς τα πιο ακριβά Του χτίσματα

που στάθηκε να πρωτοχαιρετήσει.

Θυγατέρες της Σιών, μοίρες ισάγγελες

τη δόξα του Κυρίου στεφανωμένες,

σας αγαπώ, γιατί όσο κι αν αγιάσατε,

μένετε πάντα ανθρώπινα πλασμένες...»

(«Οι θυγατέρες της Σιών»)
ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ

Horizon


Horizon
Originally uploaded by Wasias
Γιάννης Ρηγόπουλος:
Ποίηση: Οι ορίζοντες
.:Δημοσιεύτηκε στις 18/10/2006

Χρόνους είκοσι

Έκρυβε στα νερά

Τη δυναμίτιδα

Ξοφλούσε τις μέρες του

Στα πανηγύρια

Χορεύοντας με τις τραγουδίστριες

Παλικαράς κι αμέθυστος


Ώσπου

Μια ορφανή πεταλούδα του’μαθε

Πως πέρασε πια ο καιρός

Για το μεγάλο πυροφάνι



Έγινε βοσκός

Και χάθηκε στα βουνα

Stone flower


Stone flower
Originally uploaded by Wasias
Νοητή λάμψη
Κυανό διάστημα
Κάθαρση της ψυχής!
Σαν να 'λειψε ο επίγειος θόρυβος
Σαν να σταμάτησε η κακία της μνήμης
Καθαρό πάλλεται
Το καινούριο μας όνειρο
Μας τραβάει απ' το χέρι αόρατο χέρι
Όπου Γαλήνη γίνεται ο αθώος ουρανός
Όπου η Ψυχή ελέγχεται αναλλοίωτη.

Οδυσσέας Ελύτης

Ovation love.


Ovation love.
Originally uploaded by Wasias
Επίγραμμα

Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως

Πριν απ' τον Έρωτα έρωτας

Κι όταν σε πήρε το φιλί

Γυναίκα.

Οδυσσέας Ελύτης

On the road to the holly moyntain

ΤΟ ΣΚΟΡΠΙΟ ΑΙΜΑ

(Ελληνική απόδοση ΝΙΚΟΥ ΓΚΑΤΣΟΥ)


Σκαλί-σκαλί πάει ο Ιγνάθιο
το θάνατό του φορτωμένος.
Γύρευε να 'βρει την αυγή
μα πουθενά η αυγή δεν ήταν.
Γυρεύει τη σωστή θωριά του
και τ' όνειρό του αλλάζει δρόμο.
Γύρευε τ' όμορφο κορμί του
και βρήκε το χυμένο του αίμα.

Στιγμή δεν έκλεισε τα μάτια
που είδε τα κέρατα κοντά του,
όμως οι τρομερές μανάδες
ανασηκώσαν το κεφάλι.
Κι από το βοσκοτόπια πέρα
ήρθ' ένα μυστικό τραγούδι
που αγελαδάρηδες ομίχλης
τραγούδαγαν σε ουράνιους ταύρους.

Δεν είχε άρχοντα η Σεβίλλια
μπροστά του για να παραβγεί
ούτε σπαθί σαν το σπαθί του
ούτε καρδιά να 'ν' τόσο αληθινή.
Σαν ποταμός από λιοντάρια
η ξακουσμένη του αντρειοσύνη,
και σαν σε πέτρα σκαλισμένη
η στοχασιά του η μετρημένη.

Τώρα για πάντα πια κοιμάται.
Τώρα τα μούσκλια και τα χόρτα
με δάχτυλα που δε λαθεύουν
το άνθος ανοίγουν του μυαλού του.
Και το τραγουδιστό του αίμα
κυλάει σε βάλτους και λιβάδια,
γλιστράει στο σύγκρυο των κεράτων,
άψυχο στέκει στην ομίχλη,
σε βουβαλιών σκοντάφτει πόδια,
σα μια πλατιά, μια λυπημένη,
μια σκοτεινή γλώσσα, ώσπου τέλμα
να γίνει από αγωνία, πλάι
στον Γουαδαλκιβίρ των άστρων.
Φ.Γκαρθία Λόρκα

see-through door